شبا تا نیمه بیدارم و همش فکر میکنم و غصه میخورم از اینکه چقدر شبیه بیست سالگی ِ ایده آلم نیستم
درساییکه دوست ندارم رو میخونم و سر کلاس استادایی که هیچ علاقه ای به خودشون و درسشون ندارم میشینم
کلاسای هشت صبحم رو خواب میمونم و مدام از مقایسه کردن خودم با بقیه عذاب میکشم
تنها چیزی که امیدوارم میکنه دوره ی کارآموزی و کلاس ویلنیه که قراره تابستون برم
بی صبرانه منتظر به پایان رسیدن ترم ۴م هستم و هر روز بیشتر به خودم لعنت میفرستم از این همه تنبلی
هیچی .
ندارم ,کلاس ,رو ,چیزی ,امیدوارم ,ی ,کارآموزی و ,و کلاس ,ی کارآموزی ,دوره ی ,میکنه دوره
درباره این سایت